(picture taken by me)
Οι περισσότερες σκέψεις
βουβές σκέψεις
με το θόρυβο της σιωπής
εμφανίζονταν την ώρα που περπατάω
απρόσκλητες κυρίες
πάρτι κράσερ
κυδαθηναίων
το ξέρω αυτό το δρόμο
για δευτερόλεπτα κλείνω τα μάτια
θα μπορούσα να φτάσω έτσι ως το σπίτι
με τον αέρα που δημιουργούν τα αμάξια στη συγγρού
τα φώτα
τα φώτα που σε ζαλίζουν ως την πόρτα
η ταχύτητα
όταν σε παρασύρει
η ταχύτητα
αν κλείσεις τα μάτια και εσύ και ευχηθείς να εμφανιστεί ένας τοίχος
μπορεί να συναντηθούμε
η σύγκρουση
το βάρος ένος τοίχου επάνω σου
το βάρος σου πάνω στο σώμα μου
δε θα σε καλέσω
αλλά θα σε δεχτώ
και θα σε θρέψω
γάλα
πάντα επιστρέφεις εκεί
πάντα γίνεσαι αυτό που είσαι
χωρίς μικρά αντικείμενα α και χωρίς φιλοσόφους
το ήξερες ήδη ότι δε μπορείς να ξεφύγεις όχι από τη μοίρα αλλά απο εσένα...
p.s Όχι πραγματικό. πραγματικότητα. όχι φαντασιακό, φαντασία και όχι συμβολικό, σύμβολο.τα βράδια χωρίς αισθητική και ψυχανάλυση.
p.s Όχι πραγματικό. πραγματικότητα. όχι φαντασιακό, φαντασία και όχι συμβολικό, σύμβολο.τα βράδια χωρίς αισθητική και ψυχανάλυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου