Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Date with the sun/ Κορίτσια στον ήλιο


My model: Maria

Μπορείς μια μέρα να ανοίξεις τις κουρτίνες και να αφήσεις το φως να με ξυπνήσει
απλά να αφήσεις τον ήλιο να μου πει πρώτος καλημέρα
Μην είσαι εγωιστής, μπορείς να με φιλάς όλη μέρα ενώ εκείνος..
Του αρέσει να κινείται.
Να φεύγει συνέχεια αλλά πάντα να γυρνάει σε μένα.
Για αυτό μου αρέσει.

Could you please one of these days open the curtains and just let the morning light wake me up
just let the sun tell me goodmorning first
don't be so selfish, it's you that will spend the day kissing me, not him
He likes moving
He's always gone but he returns to me
And i like the way he moves

Άσε με να ξαπλώσω στον καναπέ και να διαβάζω όλη μέρα
γυρνάς, στριφογυρνάς
έκανα καιρό να βολευτώ σε αυτή τη θέση
είναι σαν και εσένα με το πάρκιν
έκανες πολλές φορές το γύρο του τετραγώνου για να βρεις μια θέση
και ίσως την ίδια την προσπέρασες πολλές φορές
Σε κάποιους απλά παίρνει περισσότερο.

Just let me lye on the sofa the whole day and read
i took me so long to find the perfect position
to feel confortable
it's like you when you try to park your car
you make many times the round before you find the right spot
and maybe you have passed over  and over this many times before
It just takes more time to some people

Μη μου κλείνεις τις κουρτίνες
έχω ραντεβού με τον ήλιο
για να μένω πρέπει πάντα να μπορώ να φεύγω
Μη φοβάσαι, κοίτα το πρωι δίπλα σου
θα είμαι πάντα στην ίδια θέση.

Just don't
don't close the curtains
i have a date with the sun
to stay i have to be free to go
don't worry, look next to you in the morning
i will be in the same spot.

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

O δικός σου δρόμος

*Obviously not my picture.



Χρειάζομαι εκείνες τις μέρες που δίνεις αναφορά μόνο στον εαυτό σου
αναφορά προόδου
σειρά σειρά
και όταν τις συναρμολογείς μαζί
έχεις το δικό σου παζλ 
το κορνιζάρεις
όχι δε το κορνιζάρεις στο σαλόνι
μόνο στο δωμάτιο σου
ή καλύτερα μέσα στη ντουλάπα 
κάπου να μη το δουν
να μη το φορτίσουν με το εγώ τους
να μη το κάνουν δικό τους
να σου αφήσουν επιτέλους κάτι μόνο δικό σου
τους τα παραχώρησες όλα
όλα 
όλα εκτός από το δρόμο
τουλάχιστον εκεί μπορείς να τρέξεις
και όταν τρέχεις είσαι χαρούμενη
μόνο όταν τρέχεις είσαι χαρούμενη..

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

you can't escape from yourself

 (picture taken by me)

Οι περισσότερες σκέψεις 
βουβές σκέψεις
με το θόρυβο της σιωπής
εμφανίζονταν την ώρα που περπατάω
απρόσκλητες κυρίες
πάρτι κράσερ
κυδαθηναίων
το ξέρω αυτό το δρόμο
για δευτερόλεπτα κλείνω τα μάτια 
θα μπορούσα να φτάσω έτσι ως το σπίτι
με τον αέρα που δημιουργούν τα αμάξια στη συγγρού
τα φώτα
τα φώτα που σε ζαλίζουν ως την πόρτα
η ταχύτητα
όταν σε παρασύρει
η ταχύτητα
αν κλείσεις τα μάτια και εσύ και ευχηθείς να εμφανιστεί ένας τοίχος
μπορεί να συναντηθούμε
η σύγκρουση
το βάρος ένος τοίχου επάνω σου
το βάρος σου πάνω στο σώμα μου
δε θα σε καλέσω
αλλά θα σε δεχτώ
και θα σε θρέψω
γάλα
πάντα επιστρέφεις εκεί
πάντα γίνεσαι αυτό που είσαι
χωρίς μικρά αντικείμενα α και χωρίς φιλοσόφους
το ήξερες ήδη ότι δε μπορείς να ξεφύγεις όχι από τη μοίρα αλλά απο εσένα...



p.s  Όχι πραγματικό. πραγματικότητα. όχι φαντασιακό, φαντασία και όχι συμβολικό, σύμβολο.τα βράδια χωρίς αισθητική και ψυχανάλυση.