Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ

Είχα ένα σπίτι γεμάτο στολίδια ανακατεμένα με σκουπίδια
Ήθελα να το κάψω μα μαζί με τα άσχημα θα έκαιγα και τα ωραία
Το έσκασα με ένα σάκο γεμάτο τάσεις φυγής, φόβους και μια δίψα για περιπέτεια
Κι ένιωθα πως πραγματικά αυτός ο κόσμος μου ανήκει και τόσο καιρό περιμένει μόνο να τον κυριεύσω
Στο δρόμο τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και έτσι έμειναν
Από τα θαύματα του κόσμου
Απόρησα και αμφέβαλα για το ποιος θα κυριεύσει ποιον
Τα μικρά ζώα ήταν πιο φιλικά και προσιτά
Σύντομα όμως πλησίαζαν οι γονείς τους και απομακρυνόμουν
Εγώ δεν είχα κανέναν να με προστατεύσει εδώ και καιρό
Αισθανόμουν υπερήφανη που τα κατάφερνα μόνη μου
Όμως μερικές φορές τα βράδια δίπλα στη φωτιά ήθελα κάποιος να με προσέχει
Γνώρισα μια πυγολαμπίδα
Ήταν ευχάριστη παρέα αλλά δεν με άφηνε να κοιμηθώ τα βράδια
Έπεσα σε ποτάμια για να αποφύγω μελίσσια μεθυσμένα από την ίδια τους τη γλύκα
Και γέμισα λάσπες
Η γη ήταν επιεικής μαζί μου
Δεν παραπονιόταν για το λερωμένο χαλί της
Μέχρι που έφτασα σε ένα όμορφο σπίτι.
Ήταν χτισμένο όλο από πέτρα με μια χαριτωμένη σκέψη που δεν άφηνε τα όνειρα να φύγουν το βράδυ
Και έτσι κατοικούσαν πάντα εκεί μαζί του
Στη λιμνούλα καθρεφτιζόταν όλη η ευτυχία και η γαλήνη
Μου ζήτησε να μείνω για λίγο και αυτό έκανα
Ήταν σαν να έχει βρει τον τόπο μου
Εκεί όπου άνηκα
Αλλά φοβήθηκα πως το ταξίδι μου θα σταματήσει νωρίς
Και δε θα δω τι υπάρχει παρακάτω
Έτσι ένα πρωί το έσκασα
Και συνέχισα να περιπλανιέμαι
Το δάσος είχε πολλές ακόμα ομορφιές να μου χαρίσει
Γαλάζιου ουρανούς
Πράσινα βατράχια
Νόστιμους καρπούς
Και γυρολόγους με αστείες ιστορίες
Τα βράδια όμως έκλαιγα γιατί κανείς δεν ήταν εκεί να με προσέχει
Και είχα ξεχάσει το δρόμο
Ακόμα και αν το ήξερα θα φοβόμουν τι θα αντικρίσω
Ίσως τώρα αυτός ο τόπος να έχει μια άλλη κυρά
Μια σωστή αφέντισσα
Ίσως πάλι να μην υπάρχει χώρος για μένα
Μα πιο πολύ φοβόμουν ότι μπορεί ένα πρωί να θέλω να ξεφύγω
Και να πρέπει να σε αφήσω πάλι μόνο σου
Δεν θα το άντεχε η καρδιά μου να σε ξαναπληγώσω
Έτσι έμεινα στο δάσος μέχρι που διαλύθηκα στον ουρανό
Και έγινα βροχή
Μια από τις σταγόνες μου θα σε λούσει και έτσι θα βρεθώ κοντά σου
Χωρίς να κινδυνέψω να πληγώσω τα αισθήματα σου