My model: Aphrodite.
Καραδοκούσε από το ανοιχτό παράθυρο
που έβλεπε στο μεγάλο σαλόνι με τα βαριά έπιπλα και τις πορφυρές κουρτίνες
που άλλοτε θα έντυναν την Σκάρλετ Ο' Χάρα
αλλά αυτό ήταν πριν τα πάρει όλα ο άνεμος
......
Σχεδίαζε να μπει μέσα όταν το σπίτι θα ήταν άδειο
δε σκέφτηκε ποτέ να χτυπήσει το κουδούνι
το σπίτι αυτό ήταν πάντα φιλόξενο
κατά την είσοδο τουλάχιστον
μετά βιαζόταν να σε διώξει
κι εκείνοι οι θόρυβοι στη σκεπή δεν ήταν τα κουνάβια
παθογενείς τριγμοί
εκκινούν από μέσα σου και δονούν τη σκεπή
και η νύχτα δεν είναι πια μαγική
.....
Κοιμάσαι στην άκρη του κρεβατιού
όπως έκανα όταν ήμουν παιδί
για να μπορώ να φεύγω εύκολα
για να με διώξουν πιο εύκολα
στριφογυρίζω για να στριφογυρίσεις
αν γυρίσεις και δεις το πρόσωπο μου
το μεγάλο χαμόγελο
τη θλίψη στα μάτια
ίσως να σκεφτείς κάτι άλλο από σένα
Εμένα.
.....
Και αν αποφασίσεις να το σκάσεις από αυτό το σπίτι
μην πεις ότι σε έδιωξε
έμεινες επισκέπτης
δε θέλησες ποτέ να γίνεις κάτοικος
να δεις τα άλλα δωμάτια
εκτός από τη μεγάλη σάλα
.......
Και αν αποφασίσεις να περπατήσουμε στην Εθνική
τα μεσάνυχτα
να στοιχειώσουμε άλλα στοιχεία
το ξέρω
θα με αφήσεις στη μέση
κουράστηκες και προτιμάς το οτοστόπ
.Καληνύχτα και καλή ξεκούραση.
